Wikiźródła

Strona:Poezye (Odyniec).djvu/548

Ta strona została przepisana.

Są duchy, lecz śmiertelne nie dójrzy ich oko! —
Nie ujrzała dziewica; westchnęła głęboko,
Wzniosła ręce, i łzami nowemi zalana,
Jak wprzód, znów na mogile padła na kolana.

 1827.




Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Poezye_(Odyniec).djvu/548&oldid=1402865”