Ta strona została przepisana.
(Z GOETHEGO).
Skromnéj barwy i woni,
Kwitł fijołek na błoni,
Fijołek maleńki.
Pasterka biegła po łące,
Zbierając kwiaty kwitnące,
Daléj, daléj!
Słodkie śpiewając piosenki.
„Ach! gdybym ja w téj dobie,“
Myślał kwiatek sam w sobie,
„Miał krasnéj róży wdzięki!
„Możeby ona mię wzięła,
„Może u piersi przypięła,
„Ach! przynajmniéj
„U swojéj białéj sukienki!“ —
