Strona:Poezye (Rydel).djvu/128

Ta strona została uwierzytelniona.



Co tam w Bronowicach robi o tym czasie
Jadwisia ta jedyna?
Czy się w domu krząta, czy na ścierniach pasie?
I na mnie czy wspomina?

Może ją posłali z grabiami do siana
Na błonia ku Krakowa?
Jedno wiem, że o mnie myślała od rana
I teraz myśli znowu!

Może siadła w kątku, list odemnie czyta
I łza u rzęs jej wisi — ?
Wciąż o Bronowice serce moje pyta
Stęsknione do Jadwisi.[1]





  1. Przypis własny Wikiźródeł W spisie treści niniejszy wiersz występuje pod tytułem „Co tam w Bronowicach“.