Ta strona została przepisana.
PIEŚNI
NOWOGRECKIE
STERJO.
(Τον Στεργίου.)
Wódz, którego imie nosi ta piosnka, jest jednym z naczelników Thessalskich Kleftów, którzy w r. 1783 najmężniej waczyli z miliciją Alego Tebeleni.
Nic to że Albanie osiedli wąwozy,
Nic to że turbany bieleją ze wzgórków,
Sterjo póki żyje śmieje się s téj grozy,
I póki śnieg śniegiem, drwi s Paszów i s Turków.
Gdzie wilcy się gnieżdżą spieszmy towarzysze,
Niech życie w dolinach niewolników mami,
Nam gdzie bagna, puszcze, przepaści i wisze,
Milėj żyć z wilkami niżeli s Turkami.
