Strona:Poezye Brunona hrabi Kicińskiego tom I.djvu/046

Ta strona została przepisana.

I przez usilność wytrwałą,
Okryć się twych przodków chwałą.
Gdy rzekną: „Syn nieodrodny,
Wyssał z mlékiem miłość cnoty,
I przodków następca godny,
Posiadł ich chlubne przymioty.“
Matce która własną piersią wykarmiła,
Jak ta pochwała syna w grobie będzie miła!