Strona:Poezye Brunona hrabi Kicińskiego tom I.djvu/174

Ta strona została przepisana.

Gdy nasze dni się zachwieją,
W przyszłości żyjem marzeniem;
Choć się rozstaniem z Nadzieją,
Lecz się pocieszym Wspomnieniem.

O Lauro! niech mi z kolei,
Tęschnota w szczęście się zmienia,
Wszak miłość żąda Nadziei,
Gdy jeszcze nie ma Wspomnienia.