Ta strona została przepisana.
VII.
PYTANIE.
Z FRANCUZKIEGO.
Słodki sen z powieki znika,
Nagły promień mnie przenika;
I choć zgaśnie światło dzienne,
Myśli moje nieodmienne.
Ciągła tęschność serce rani,
Trwoga przewodniczy mowie,
Ah! racz mi powiedziéć Pani,
Jak to uczucie się zowie?
Gdy ten sam obraz uroczy,
Zawsze mi staje przed oczy,
Kiedy to co nas czaruje,
Każdy w swém sercu znajduje;
Gdy choć bojaźnią miotani,
Szczęście w jedném widzi słowie,
Ah! racz mi powiedzieć pani,
Jak to uczucie się zowie?
