Ta strona została przepisana.
VIII.
DO LAURY.
Ah! widzisz Lauro kochana,
Jaka zaszła we mnie zmiana,
Czuję niepewność i trwogę,
Sam siebie pojąć nie mogę.
∗ ∗
∗ |
Dawniej nieraz mężném czołem,
Naprzeciw losu stanąłem,
Serce me trwogi nieznało,
Co czułem mówiłem śmiało.
