Ta strona została uwierzytelniona.
(Naśladowanie.)
Spółnik[2] mych przygód, przyjacel[3] stary,
Drogi mój rumak, rumak mój kary,
Lżejszy nad wiater, niż zamieć burzliwa,
Zimny, pod zaspem piasków spoczywa.
- ↑ Znane jest z upewnień podróżopisarzy nadzwyczajne przywiązanie Arabów do koni swoich. W pięknéj tragedyj, Diusysa pod napisem: Abufar w sc. 5. Ak. IV. tak o swoim koniu Faran do Farazmina przemawia:
„Przyjaciel mię czeka,
„Razem woła nas podróż smutna i daleka,
„On mi tylko pomocą; on mię sam pocieszy,
„On ze mną niespodzianie tajemnie pospieszy
„On się jedynie będzie dzielił moim losem,
„Zna się z memi chęciami, pojźreniem i głosem.
„Mój koń już na mnie czeka.
(Tł. Brodzińskiego.) - ↑
Błąd w druku; powinno być – Spólnik.
- ↑ Błąd w druku; powinno być – przyjaciel.
