Ta strona została uwierzytelniona.
Lecz że miłość czysta, stała
Zwie się córką nieba;
A poecie ziemia mała,
Więc mu kochać trzeba.
Dla czego już nie mogę innéj kochać jak ciebie Elino, nie wiém; wiém tylko, że nie mogę, i pysznię się z tego, że nie mogę.
Nie pozna nigdy ma dusza,
Gdzie są miłości téj szranki;
Czci wszystko, co od kochanki,
Czci wszystko, aż do arkusza.
A że na nim są teraz jeszcze i wiérsze o Elinie;
Więc go nie oddam nikomu,
Nie oddam dopóki tchnienia,
