Strona:Poezye Katulla.djvu/115

Ta strona została uwierzytelniona.

Z nim szalone Tyady[1] wśród dzikich zachwytów;
A całe Delfy ku nim tłumami się garną,
Wonią boga wesoło witając ofiarną.
Nieraz wśród ciężkich znojów bojowej rozprawy,
Czy wartkiego Trytonu pani[2] czy Mars krwawy,
Czy wiecznie zemsty chciwa ramnuzyjska dziewa[3],
Stając oblicznie, męże do boju zagrzewa.
Lecz odkąd ziemia zbrodnią przesiąkła przeklętą,
Z grzesznej piersi wygnano sprawiedliwość świętą,
Brat rodzony prawicę broczy we krwi brata,
Synowi obojętna rodziciela strata,
Ojciec syna własnego poważy się zgładzić,
Aby młodą macochę do domu wprowadzić,
Matka z synem niewinnym tajemnie się skazi,
Że zbrodni ogrom święte Penaty[4] przerazi,
Między zbrodnią a cnotą zniknęła granica:
Odwrócili bogowie sprawiedliwe lica;
Odtąd grzesznych zgromadzeń odwiedzać nie raczą,
I śmiertelne ich oczy więcej nie obaczą.

LXIV. — Pelionu córy — Pelion, góra w Tessalii.
Fazys — rzeka w krainie Kolchis pod Kaukazem.
Bóstwo, co włada wysokimi grody — Minerwa (Pallas Atena).
Amfitrycie — jednej z Nereid, bogini morza.
Peleus — król Ftyi w Tessalii.
Tetyda (Thetis) — córka Nereusza i Dorydy (Doris); tych zaś rodzice: Ocean i Tetys (Tethys).
ojciec bogów ustąpił kochania — Jowisz, gdyż Temis wywróżyła, że jego syn, urodzony z Tetydy, będzie większą miał siłę od swego ojca.

Scyr (Scyrus) — wyspa, na której się później syn Peleusa, Achilles, wychował.

  1. Tyady — lub Menady (Thyades, Maenades), Bakchantki, towarzyszki Bakchusa.
  2. Trytona Pani. — Tryton, rzeka w Libii lub w Beocyi, nad którą się miała Atena (Minerwa) urodzić czy też wychować.
  3. Ramnuzyjska dziewa — bogini zemsty Nemezys, tak nazwana od miasta Ramnus w Attyce, gdzie miała sławną świątynię.
  4. Penaty — bogi opiekuńcze domu i rodziny.