Strona:Poezye Katulla.djvu/139

Ta strona została uwierzytelniona.
LXXVIIIb.
ZEMSTA POETY.

............
Teraz nad tem boleję, żeś moję jedyną
W czyste usta całując, sprośną oplwał śliną.
Lecz kary nie unikniesz, bo późnemu wieku
Sława powie staruszka, coś ty zacz, człowieku!





LXXIX.
PIĘKNY LESBIUS.

Lesbius[1] piękny — czemu nie? — wszak Lesbia mu rada,
Nad Katulla i cały jego ród przekłada;
Lecz niech Katulla z rodem zaprzeda w niewolą,
Gdy mu się trzej znajomi całować pozwolą.





  1. LXXIX. — Lesbius. — Jeżeli Lesbia jest Klodyą, tedy Lesbius będzie którymś z Klodyusów; zob. wstęp.