Strona:Poezye Katulla.djvu/57

Ta strona została uwierzytelniona.


W nic poszła ojcowska fortuna wnet pańska,
Nuż łupy pontyckie[1] nuż zdobycz hiszpańska[2]
O, dużoby o tem Tag złoty mógł gadać —
A teraz Brytanią i Gallią ma zjadać?

I skądże ta słabość do kpa, rozpustnika?
Czy nie stąd, że wielkie fortuny połyka?
O teściu i zięciu[3], o bratnie natury!
Więc poto świat przez was obdarty ze skóry?!





    XXIX. — Mamurra — wyższy oficer Cezara (magister fabrum) słynny rozpustnik i marnotrawca.

    Wszeteczny Romulu — Romulus tyle co: Rzymianin, tu naturalnie Cezar.

  1. łupy pontyckie — otrzymał M. od Pompejusa w r. 64. lub 63. po zwycięstwie nad Mitrydatem.
  2. zdobycz hiszpańska — M. brał udział w wyprawie Cezara w r. 61. przeciwko Luzytanom.
  3. O teściu i zięciu — teść — Cezar, zięć — Pompejus.