Jak serce wiernie przyszłość, szeptało jej skrycie, Jeszcze Hymena lampa tlała niezgaszona, Kiedy Matka Rossyi i Dymitra żona, W poszarpaném odzieniu w dóm Ojca wróciła. Podeptana korona i wydarte życie. O! Święta Przeczucia siła!.