Ta strona została uwierzytelniona.
Do KAROLINY z HRABIOW RZEWUSKICH
SOBAŃSKIEJ.
Która raczyła parę wierszy Autora s pamięci powiedzieć.
W ustach twoich moje pienie,
Jakaż to roskosz! jakie zachwycenie!
S czuciem przed tobą objawić to muszę,
Iż memi słowy, podbijesz mą duszę,
— ☼☼☼ —
Ten Czas, którego skarzymy,
Iż nie przed nim nie dostoi,
Gdy wkrótce zniszczy me rymy,
Znajdę je w pamięci Twojej.
— ☼☼☼ —
