Strona:Poezye Ludwika Kondratowicza tom III-IV.djvu/535

Ta strona została przepisana.
WYROK JANA KAZIMIERZA.

DRAMAT HISTORYCZNY W IV AKTACH.


OSOBY:

JAN KAZIMIERZ, król.
MARYA LUDWIKA, królowa.
STEFAN CZARNIECKI.
KONIECPOLSKI, wojewoda sandomierski.
KANCLERZ KORONNY.
MARSZAŁEK KORONNY.
GNOIŃSKI.
HELENA, jego córka.
PIELGRZYM.
LACKI.
STRZEMIEŃ.
PIERWSZY PAŹ.
DRUGI PAŹ.
PIERWSZY SZLACHCIC.
DRUGI SZLACHCIC.
GOSPODARZ.
GOSPODYNI.
PIERWSZY HALABARDNIK.
DRUGI HALABARDNIK.
SZLACHTA. PANNY DWORSKIE. ŻOŁNIERZE.

(Rzecz dzieje się w pierwszym akcie w obozie; w drugim w gospodzie na pograniczu Śląskiem; w trzecim w Głogowie na Śląsku; w czwartym w Gdańsku).



AKT PIERWSZY


SCENA PIERWSZA.

Las. — Ciemność. — Na uboczu pień nizko ucięty. — Z prawej strony w hełmie i zbroi wchodzi STRZEMIEŃ.
STRZEMIEŃ (do siebie).
Droga nieznana, nie widać księżyca,

Nawet, jak widzę, na deszcz się zanosi.