Gdy nie każdemu na biesiadę stało,
Nie każdy w Niebo bez przeszkody wstąpi;
Kto zasię z ucztą pogrzebion wspaniałą,
Temu Piotr święty kluczów nie poskąpi...
Lecz już o Rusi bajałem bez liku,
Pora zakończyć — bądź zdrów, czytelniku!
PIENIA LIRYCZNE
MIKOŁAJA SMOGULECKIEGO
NA CZEŚĆ ZYGMUNTA III KR. POL.
przypisywane
SARBIEWSKIEMU.
ODA I.
Diva subjectas domina coronas Quae manu spargis... |
Bóstwo! którego prawica łaskawa
Sieje korony i berła rozdawa,
Co z tronów świato uchylonych nizko
Czynisz igrzysko!
Bóstwo, przed którem potężni mocarze
Drżący przestrachem, padają na twarze,
I zawścieklonych żołnierzy gromada
Na twarz upada!
Co ulatując nad naszemi głowy,
Łaskawie czynisz przegląd obozowy,
Liczysz szeregi i z pełnego łona
Żegnasz znamiona!
Oto wrogowie pierzchają w tej chwili!
Jeno tarczami głowy zasłonili;
Z naszych proporców ku pohańczej stronie
Postrachem wionie.