Strona:Poezye T. 1.djvu/073

Ta strona została uwierzytelniona.

Myślom się otchłań i przepaść otwiera
Nieprzenikniona — —
I dusza kona i serce umiera.

Zjaw się, o! zjaw się na wysokiem niebie
Na wozie wichrów, na ognia rydwanie,
Zjaw się, jak słońca blask na oceanie,
Daj ludziom Siebie!
Zjaw się na niebie, o Boże... o Panie!...