Ta strona została uwierzytelniona.
Duch melodyi.
Księżycowy krąg lśni — —
Mknie wśród nocnej mgły
Duch melodyi w przestworach:
Wiatru niesie go wiew
Ponad korony drzew,
Po oceanach i górach.
Leci dźwięczny, jak dzwon,
Rozwiewny, jak z łon
Morskich opar wytchnięty;
Skrzydłami muska strop,
Dotknięciem lekkich stóp
Kołysze rosy dyamenty.
Szept, gdy kwiatów liść drży,
Szmer skrzydełek ćmy,
Szelest wody, szum boru,
Dźwięki powietrznych cisz:
