Strona:Poezye T. 3.djvu/125

Ta strona została uwierzytelniona.
Na pamiątkę.

Jeżeli duchy mają żywot wieczny,
Jeżeli wieczne przechodzą przemiany,
To ziemia dla nich jest tragedyą bytu:
Żywotów jakichś marzą blask słoneczny
I chcą dla siebie czegoś z za błękitu —
I na nędz swoich patrzą krwawe rany.


∗             ∗

Jeżeli kiedy choć godzinę jedną
Jak gdyby cichem dalekiem ustroniem
Było ci serce czyje; jeśli chwilę
Spokój i ulgę w niem miałaś bezwiedną:
To już to serce zasłużyło tyle,
Ażeby więcej nie zapomnieć o niem.


∗             ∗

Jedno jest tylko zbawienie na ziemi:
Zatłumić w sobie dzikie ludzkie zwierzę,