Strona:Poezye T. 3.djvu/193

Ta strona została uwierzytelniona.
Zaszumiał ciemny...

Zaszumiał ciemny, głęboki las:
Żałość się po nim niesie,
Niezmierny smutek, ogromny ból
Zaszumiał w ciemnym lesie.

Czemuż, o lesie, konary twe
Tak smutną pieśń zawiodły?
Czy piorun spalił, lub topór ściął
Twe najpiękniejsze jodły?