Strona:Poezye cz. 1 (Antoni Lange).djvu/138

Ta strona została uwierzytelniona.

I. JEDNOŚĆ
czyli księga Mojżesza.

     

Oto przemówił Bóg w płomiennym krzaku:
Mojżeszu, słuchaj, mów synom Adama!
Jam jest jedyny wasz Bóg — jam Jehowa!
Jam stworzył niebo — i gwiazdy — i morze —
Narody — lasy — jagnięta i lwice,
I wszystko zlałem w jeden świat — jedyny!

Słuchajcie! w łańcuch związałem jedyny
Duszę powszechną, co rozkwita w krzaku,
Co lilije karmi — mnoży lwy i lwice —
Z Synaju wieszczy potomkom Adama,
W piorunach wyje — wstrząsa głębią morza:
Duszę i ciało w jedność zlał Jehowa!

Jedna jest Przestrzeń — jeden Bóg Jehowa —
I Czas — w Przestrzeni i Bogu jedyny!
Jedna Potęga toczy się przez morza —
Jeden sok tryska w każdym leśnym krzaku —
Jedna krew płynie w potomkach Adama —
I jedna miłość grzeje matki — lwice!

Płazy — i ptaki niebieskie — i lwice
Z nikczemnych wywiódł robaków Jehowa,
I najwyższego z robaków — Adama