Ta strona została uwierzytelniona.
Gdzie w balsamach eteru duchów rój skrzydlaty
Śpiewa nieznane pieśni — do snu kołysane.
Ale inne mi jeszcze wędrowanie wróży,
Białe pnia twego serce, ramion twych zieloność:
Trumnę będę miał z ciebie, śpiesząc do podróży —
Do podróży ostatniej — za świat, w nieskończoność!
Pieścidła, 1895.
