Strona:Posażna panna.djvu/073

—  72  —

nowczo — a w sobotę mój piknik! Wszystko w porządku, tylko z młodzieżą bieda! wielka bieda! coraz mniej tańczą! tak niewiele mam danserów, ach! i zadumał się głęboko nad tą biedą inżynier.
 Inżynier Ramski niewiele miał czasu na swą inżynieryą, bo w karnawale w nocy tańczył, a spał we dnie, w innych porach bawił się we dnie, a spał w nocy, lub podróżował, urządzał wycieczki, dobroczynne wenty, loterye, festyny, bywał we wszystkich domach i tyle miał znajomości, że same gratulacye imienin gospodarzy domów, gospodyń i córek gospodarstwa, życzenia wesołych świąt, pożegnania przed letnim wyjazdem i powitania po przyjeździe, wyczerpywały mu taką miarę czasu, że kiedykolwiek go spotkałeś, to z pewnością wracał z jednej wizyty, a szedł na drugą; mimo tylu obowiązków, które za najważniejsze uważał, nie zaniedbywał jednak własnych interesów, chociaż uważał je tylko za malum necessarium: w drodze na zabawę umiał szybko załatwić ten i ów interes, przy obiedzie czytał gazety, do łóżka książki, jedynie przedpołudniem pracował nad planami, kosztorysami, lub pilnował robót, jeżeli mu jeszcze jaki nadzwyczajny obowiązek towarzyski nie przeszkodził — i tak ruchliwie, wesoło płynął po spokojnym dla niego oceanie życia.
 Chociaż jednak był wesołym i uczynnym, nie bardzo jednak był lubianym. Płeć piękna przepadała za nim z początku. Kiedy jednak inżynier zbliżył się ku czterdziestej wiośnie życia i pozostał jednakowo nudno-słodko-grzecznym dla wszystkich pań, nie zdradzając niczem zamiaru poprowadzenia której przed ołtarz i uczynienia jej wspólniczką swych dostatków, zaczęła płeć piękna wyszukiwać w nim słabych stron i lekko, ale stale mu dopiekać. Taką nagrodę znalazło bezinteresowne poświęcenie się inżyniera! Płeć brzydka stanęła wkrótce po stronie płci pięknej i pomagała jej podrwiwać z niego, raz dlatego, że wogóle jestto jednem z przyjemniejszych zajęć kpić z bliźniego swego, powtóre, że Ramski przez długoletnie nadskakiwanie i przymilanie się kobietom, tak się włożył w tę