Według niektórych tekstów, mianowicie po dokonanych postrzyżynach, nie może być chłopiec adoptowanym, bo miałby w takim razie dwóch ojców[1]. Nie chodzi więc w tym wypadku o fizyologiczne ojcowstwo, ale o spełnienie jednego z obrzędów, które ojciec nad dzieckiem wykonywał. Dlaczego? To już wiemy. Był to, pokazuje się, rodzaj sakramentu, którego nie zawsze było można zdjąć lub powtórzyć.
Wszystko to potwierdza moją hipotezę o związku, który zachodzi między adopcyą a postrzyżynami, logiczne powiązanie faktów jest zupełnie takie samo, jak to, które przypuszczałem, rozbierając adopcyą słowiańską i germańską. Prawo indyjskie należy do zawilszych, roi się w niem od systemów i komentarzy, nie mogę więc tutaj podać w całej rozciągłości poglądów prawnych na tę kwestyą; uczynię to w krótkości.
Traktaty o adopcyi należą do późniejszej literatury prawniczej. Są one dziełem komentatorów, piszących już po zajęciu Indyi przez Muzułmanów[2]. Traktatów tych jest dwa, jeden obowiązuje, a przynajmniej jest znany w północnych prowincyach, drugi w południowych. Otóż w pierwszym zn ich, t. z. Dattaka Mimasma, znajduje się ustęp, który mówi, że adoptowany nie może mieć więcej jak pięć lat wieku, a następnie, że jeśli został postrzyżony w swej własnej rodzinie, nie powinien być adoptowanym, bo miałby dwóch ojców, wiemy już dlaczego. Nie jest to jednak zakaz absolutny. Jeżeli ktoś, dodaje ów traktat, nie może sobie znaleść chłopca nie postrzyżonego, wtedy dozwolona jest adopcya i takiego, który już przechodził postrzyżyny. Tylko w takim razie należy zdjąć z niego ten obrządek za pomocą innego. Trzeba mianowicie odprawić modły i obrzędy, które odprawiano dla uproszenia sobie męskiego potomka. Nie wszyscy idą za tem objaśnieniem, są nawet tacy, którzy odmawiają mu autentyczności, inni znowu biorą go zupełnie ściśle i utrzymują nawet, że nie można wcale zdjąć postrzyżyn, ani dwa razy ich obchodzić.
Wdawać się w całą tę kwestyą, nie mogę, ani nawet potrzebuję. Dla mnie zupełnie wystarcza wiedzieć, że istniało takie zapatrywanie i to nietylko na same postrzyżyny lecz w ogóle na inne obrzędy, dokonywane przez ojca, są bowiem wzmianki, że opasanie pasem ma podobne znaczenie jak i postrzyżyny przy adopcyi, tak samo przeszkadza
