Strona:PraktykaBALTYCKA.pdf/122

Ta strona została uwierzytelniona.

statki, jachty). Już na wstępie powinniście się zdecydować czy chcecie kupić urządzenie stacjonarne czy ręczne. W obu tych przypadkach przepisy wymagają aby jacht posiadał ważną licencję radio-telefoniczną wydawaną przez Państwową Agencję Radiokomunikacyjną (patrz „Dokumenty jachtu”). Uzyskacie ją, jeżeli radiotelefon posiada homologację PAR lub jeżeli jest dopuszczony na podstawie badania. Standardowy stacjonarny radiotelefon morski posiada 55 kanałów pasma „V”, może pracować mocą 25 lub 1 wata, ma wyodrębnione wybieranie kanału bezpieczeństwa (Nr 16), ma możliwość regulacji poziomu szumów oraz podwójnego nasłuchu (kanał roboczy + kanał bezpieczeństwa). Zasilanie zewnetrzne prądem stałym o napięciu 12 volt. PAR robi trudności, jeżeli radiotelefon wyposażony jest dodatkowo w kanały „amerykańskie”. Antena radiotelefonu UKF (dobrana charakterystyka) powinna być umieszczona na topie masztu i połączona z radiotelefonem koncentrycznym kablem 50 ohmowym. Zaletą radiotelefonów stacjonarnych jest możliwość prowadzenia wielogodzinnego nasłuchu oraz zasięg rzędu 30 Mm.


Rys.7.3. Ręczne radiotelefony morskiego pasma UKF.

Odizolowanie się od hałasu pracującego silnika następuje przy użyciu dodatkowych słuchawek. Jeżeli stać was na to – proponuję zakup profesjonalnej aparatury „Sailor”. Radiotelefony te posiadają homologację PAR-u, krajowy serwis, używane są powszechnie przez