Ta strona została uwierzytelniona.
Rys. 13.8. Stan pogotowia kotwicy – zwany „na wszelki wypadek” (a), tak utrzymujemy kotwicę tuż przed jej rzuceniem (b)
Rys. 13.9 Uwaga na nogi
Wreszcie problemy bezpieczeństwa pracy przy kotwiczeniu. Miarą doświadczenia skippera w manewrach portowych jest rozważenie tzw. „manewrów awaryjnych”. Jednym z nich jest gotowość do natychmiastowego stanięcia na kotwicy. Przewidując taką ewentualność mocujemy kotwicę krawatami do kosza dziobowego. Jest to pozycja „na wszelki wypadek”, praktykowana szczególnie przez żeglarzy zmierzających do Górek Zachodnich. Rozwiązanie kokardkowych węzełków powoduje sprawne uwolnienie kotwicy (Rys.13.8 „a”). Podczas zamierzonych manewrów prowadzących do
