Strona:PraktykaBALTYCKA.pdf/209

a więc nie chcę ciągnąć listy tych przykładów. Dlatego uważam wszystkie te inspekcje za szkodliwe (nie tylko dlatego że kosztują sporo czasu, pieniędzy i fatygi) bo usypiając czujność – pozbawiają żeglarzy instynktu samozachowaczego. Fakt przedłużenia „Karty Bezpieczeństwa” – jakby zwalniał od wnikania w rzeczywisty stan rzeczy. Obserwując coroczne zabiegi przedinspekcyjne i przed‑ rejsowe – wyraźnie widzę co i kiedy się na jacht pożycza. Moim skromnym zdaniem, najlepszym inspektorem technicznym jachtu jest żeglujący na nim właściciel. Wiem, że jeśli ma wątpliwości techniczne to sam przyjdzie do fachowca z prośbą o poradę.
 Bałtyk, mimo swych małych wymiarów i śródkontynentalnego położenia jest morzem burzliwym o bardzo szybkich zmianach pogody. Jego brzegi w większości nie są gościnne. Albo szkerowo­‑skaliste albo plażowe bez żadnych załamań, dających osłonę przed wiatrem i falowaniem. Skipper jachtu wychodzącego w morze zawsze musi być świadomy, że nazwa kolejnego portu i data zawinięcia – to tylko zamierzenia.<br'>
 Przechodząc do konkretów – kilka słów rozprawy z pokutującymi tu i ówdzie przesądami na temat stateczności jachtu. Pierwsza obawa śródlądowego żeglarza, myślącego o Kopenhadze związana jest z tym iż jego jachcik jest mieczówką. Dobalastowaną ale – mieczówką. Próby stateczności są konieczne ale najpierw popatrzmy co ma wpływ na stateczność jachtu.

 Zacznijmy od stateczności kształtu. Na śródlądziu – ta cecha jachtu jest najważniejsza bo przechył zależy tam tylko od wiatru. Po prostu nie ma fal. Stateczność kształtu jest jedyną bronią jachtu mieczowego przed wywrotką. W małym jachcie, gdzie ciężar załogi przekracza ciężar jachtu – stateczność kształtu broni jacht przed niebezpiecznymi przechyłami już w momencie wchodzenia na pokład czy przesiadaniu się z jednej bakisty na drugą. Duża stateczność kształtu to szerokie owręże i szybsze przemieszczanie się środka wyporu niż środka ciężkości w przechyle. Stateczność kształtu przeciwdziała początkowym przechyłom ale stosunkowo szbko daje za przegraną (Rys. 14.1.).