Strona:PraktykaBALTYCKA.pdf/290

Ta strona została uwierzytelniona.
* altocumulusy (Ac) – raczej wysoko, średniokłębiaste, kropelki wody, przyjmują formy walcy, fali, płatów
* altostratusy (As) – nisko, średnio warstwowe, szare, niebieskawe, długie, zbudowane z mieszniny kropelek wody i kryształków lodu
* nimbostratusy (Ns) – nisko­‑wybudowane wysoko, ciemno­‑szare, rozległe, deszczowe, przeważnie w towarzystwie różnych małych chmur-satelitów, zbudowane są z kropelek wody
* stratocumulusy (Sc) – nisko, kłębiasto­‑warstwowe, białe lub szare, zbudowane z kropelek wody ale rzadko powodują opady deszczu
* cumulonimbusy (Cb) – niskie – wybudowane wysoko, kłębiaste, ciemne, często z żółtą poświatą, bywa że schowane między innymi niskimi chmurami, dołem zbudowane z kropelek wody, górą z kryształków lodu, cumulonimbusy rzadko chadzają parami. Jest to najgrożniejsza dla żeglarzy chmura. Daje gwałtowne szkwały, w ślad za którymi przychodzą wietrzne ulewy. Adam Wożniak mówi o nich „chmurwy”.


Rys. 21.1. Chmury i czego się po nich można spodziewać.


Fronty atmosferyczne wyraźnie zaznaczane na mapach synoptycznych to granice mas powietrza o różnych temperaturach. W zależności, która masa powietrza jest rozwojową to front jest:

* ciepły (linia z wyrastającymi z niej półkolami). Powietrze ciepłe, przemieszczając się napotyka przeszkodę w postaci powietrza