Strona:Profesor Wilczur t. 2 (Tadeusz Dołęga-Mostowicz).djvu/040

dziestki. Miał na sobie bardzo jasne i świetnie odprasowane ubranie. Skłonił się nieznacznie i zwrócił do Łucji:
 — Pani chciała się ze mną widzieć?
 — Tak, panie doktorze. Jestem doktor Łucja Kańska. Współpracuję z profesorem Wilczurem.
 Wyciągnął do niej sztywną rękę:
 — Mam przyjemność znać panią z widzenia i ze słyszenia. Czym mogę pani służyć?
 — Cała moja nadzieja w panu. W aptece radoliskiej nie ma szczepionki pasteurowskiej, a boję się zwlekać z odwiezieniem do Wilna...
 — Kogóż to pogryzł wściekły pies? — zaciekawił się.
 — Profesora Wilczura.
 Pawlicki nie mógł opanować wrażenia:
 — Ach... Profesora Wilczura...
 — Tak. I w aptece powiedziano mi, że pan doktor niedawno sprowadzał szczepionkę...
 — O której nastąpiło pogryzienie?
 — Przed pięciu, mniej więcej, godzinami.
 Pawlicki wydął wargi:
 — No, jeżeli tak, to żadnego poważnego niebezpieczeństwa nie ma. Profesor Wilczur zdąży na czas dojechać do Wilna.
 — Bywają jednak wypadki. — zauważyła Łucja — że nawet krótka zwłoka jest nie do naprawienia. I jeżeli pan doktor ma szczepionkę, byłabym nieskończenie wdzięczna.
 Pawlicki przygryzł wargi i zmarszczył brwi. Wiedziała, że waha się, że walczy ze sobą. Że nie może się zdobyć na decyzję.
 Wreszcie powiedział:
 — Nie przypominam sobie dokładnie. Zdaje się, że mi jeszcze została. W każdym razie nie mam jej tu ze sobą, tylko w Radoliszkach.
 — Byłam tam w pańskim domu. Małżonka pańska powiedziała, że bez pańskiej dyspozycji nie może mi nic wydać. Jeżeliby jednak pan doktor był łaskaw napisać kartkę...
 Pawlicki przecząco potrząsnął głową:
 — To nic nie pomoże. Wszystkie specyfiki mam zamknięte, a kluczy z zasady nikomu nie daję.
 Łucja załamała ręce:
 — Więc cóż ja pocznę!
 Pan Jurkowski chrząknął głośno:
 — No to nie ma rady. Doktorek musi jechać sam. Gościnność gościnnością, kolacja już na stole, ale sam rozumiem, że zatrzymywać nie mam prawa.
 — Pewno, że nie. Wielka szkoda, ale cóż na to poradzić — przyznała jego matka.
 Pawlicki wzruszył ramionami: