Koks uboższym jest w wodoród niż węgiel kamienny, a ponieważ 1 funt wodorodu do swego spalenia, potrzebuje 3 razy więcéj kwasorodu aniżeli węgiel, zatém 1 funt koksu potrzebuje mniéj kwasorodu do spalenia, od 1 funta węgla.
Obliczając, że ⅔ • 402 = 268 stóp kubicznych, potrzeba powietrza, do spalenia 1 funta koksu.
Dla bardzo rozmaitych przyczyn, nigdy nie można spożytkować całkowitego, z materyałów opałowych wydobytego na ognisku cieplika. Rozliczne przedsiębrano próby, ażeby dokładnie zbadać wartość użytecznego i straconego cieplika. Dadzą się one podzielić na 2 następujące klassy; na:
1) Próby z tym samym kotłem a z rozmaitymi materyałami i na:
2) Próby z rozmaitymi kotłami i rozmaitymi materyałami.
Doświadczenia pierwszéj klassy dają cyfry względnéj wartości materyałów, kiedy zastósowanie ich jest jednakowe; doświadczenia drugiéj klassy, dają cyfry dla najkorzystniejszéj formy kotłów, przy jak najlepszém zastósowaniu materyałów.
W skutek żądania Towarzystwa dla rozpowszechnienia przemysłu w Prusach, Dr. Brix przedsięwziął szereg doświadczeń, pod względem mocy ogrzewania rozmaitych materyałów opałowych. Rezultaty owych doświadczeń ogłoszone zostały w dziełku: „Untersuchungen über die Heizkraft der wichtigeren Brennstoffe des Preussichen Staates, etc.”
Wyjmujemy ztamtąd co następuje:
Kocioł parowy był cylindrowy, 29 stóp długi, średnicy stóp 3½, opatrzony był dwiema rurami ogniowemi od 9½ do 10 cali średnicy wewnętrznéj.
| Przewod. dla mech. | 7 |
