oznacza przyspieszenie ciężkości ziemskiéj, to jest chyżość, jaką ciało wolno spadające, w ciągu pierwszéj sekundy nabyło i na końcu tejże posiada. Z doświadczenia wiadomo, że g w rozmaitych miejscach na ziemi, jest rozmaite, a w naszych okolicach wynosi około 9,81 metrów, h oznacza tutaj ciśnienie pary, pod jakiém woda wypływa, czyli wysokość kolumny równą czterem atmosferom, czyli 4×10,33 metrów, (albo w stopach francuzkich 4×31,8); wstawiwszy wartości liczebne w powyższą formułę i wyciągnąwszy pierwiastek kwadratowy z całego tego iloczynu, otrzymamy: metrów, to jest, że woda wypływa z kotła do smoczka, z chyżością 28 metrów, w jednéj sekundzie czasu [1].
Para wodna pod ciśnieniem jednéj atmosfery, wypływa do przestrzeni próżnéj z chyżością 580 metrów w jednéj sekundzie czasu, a pod ciśnieniem 4ch atmosfer, teoretycznie rzecz biorąc, wypływa do przestrzeni próżnéj smoczka, z chyżością 615 metrów, gdzie się zagęszcza, czyli kondensuje.
Przypuśćmy, że para z taką właśnie chyżością płynąca, uderza o wodę skondensowaną. Kiedy woda będzie zimną, 6 jéj kilogramów wystarczy do skondensowania 1 kilogramu pary; całkowita więc ilość chyżości w massie 1 zawarta, rozdzieli się teraz na 6+1=7 części; czyli, że massa 7 złożona z 6 części wody i 1 części skondensowanej pary, będzie obecnie posiadała chyżość ⅐ pierwotnéj chyżości pary, czyli: metrów na sekundę; – co znaczy, że woda skondensowana wpływająca ze smoczka do kotła, płynie z chyżością 87,9 metrów na sekundę, zaś woda płynąca z kotła na jéj spotkanie, pod ciśnieniem 4ch atmosfer, płynie z chyżością 28 metrów na sekundę; przewyżka
- ↑ Obacz Zasady Fizyki przez Dra Wojciecha Urbańskiego. Warszawa 1868 r. str. 120. Tudzież: Injecteur Giffard, Paris chez Dunod, 1863 (extrait des Annales des mines); jak również: Vademecum des Mechanikers von Bernoulli, Stuttgart 1869, str. 354.
