_Fig_107.jpg)
jego pociągowe mają 6 do 8 stóp średnicy i umieszczone są zupełnie z tyłu maszyny. Oś tych kół ostatnich, leży za skrzynią ogniową i może być przez podniesienie z łatwością wyjętą, gdyż jéj panewki od góry zupełnie są otwartemi. Cylindry parowe leżą w środku długości kotła i na zewnątrz ramy, jak również i cały kierownik z kulisą Stefensona.
Pompy zasilające p są bezpośrednio złączone z trzonami tłokowymi. Cztery przednie koła maszyny wraz ze swojemi osiami spoczywają w zupełnie osobnéj podstawie, mogącéj się cokolwiek obracać. Ta ruchoma przednia podstawa, niezmiernie ułatwia szybki ruch maszyny na ostrych krzywiznach. Regulator, czyli przepustnica znajduje się przy u; kanałem a dostaje się para do skrzynki stawidłowéj b. Parowozami tego rodzaju, otrzymano nadzwyczajną szybkość jazdy i używa się ich dziś na bardzo wielu drogach żalaznych. Ostatniemi czasy na parowozach Crampton’a, Kirchweger urządził pewien rodzaj przyrządu kondensacyjnego [1].
- ↑ W roku 1851 dyrektor maszyn Kirchweger w Hanowerze, parę zużytą przez parowóz tym sposobem spożytkował, iż tylko tyle jéj dmuchawką (Blasrohr, Exhaustor) do komina wpuszczał, ile było trzeba do ożywienia ciągu w kominie lokomotywy, resztę zaś pary użyto do ogrzewania wody w tendrze zawartéj. Sposób w jaki tę kondensacyę Kirchweger urządził, opisuje szczegółowo: Organ Heusingera-Waldegg, T. 7, str. 1 (1852).
