Szczególniéj widocznymi okazują, się te szkodliwe ruchy, jeżeli maszyna silna ma tylko ciągnąć kilka wagonów, lub jeżeli podczas szybkiéj jazdy regulator nagle zamkniemy, czyli przypływ pary z kotła do cylindrów zatamujemy; wtedy to następuje silne uderzenie pomiędzy tendrem i maszyną, co powoduje psucie się łącznika pomiędzy niemi i części w pobliżu leżących, a tém samém częste reparacye za sobą pociąga. Tym ostatnim niedogodnościom starano się przynajmniéj resorami zapobiedz, dając je między maszyną i tendrem, przez co złe złagodziło się wprawdzie, ale przyczyna złego wcale usuniętą nie została.
Dla usunięcia lub przynajmniéj złagodzenia tych szkodliwych ruchów, potrzebna jest dokładna znajomość przyczyn i okoliczności, przez które te ruchy wywołanemi zostały; a znajomość tę osiągnąć jedynie można, gdy ruch parowozu rzeczywisty, za pomocą ogólnych praw mechaniki dokładnie zbadamy i obliczymy. Że zaś poznanie tych praw, wymaga koniecznie znajomości rachunku wyższego, a my trzymać się musimy w granicach popularności, przeto starać się będziemy przyczyny szkodliwych ruchów parowozu, prostemi tylko słowami objaśnić.
P. Lechatelier, który między innymi uczonymi technikami francuzkimi [1], zastanawiał się nad tymi ruchami, aby je dokładnie zbadać, zawiesił lokomotywę w czterech narożnikach ra-
- ↑ Lechatelier, Etudes sur la stabilité des machines locomotives en mouvement, Paris 1849. Couche, Des contrepoids appliquées aux roues motrices des machines locomotives, Annales des mines, Tom III, 1853. Couche najpiérwéj wykazał jak ważnemi są szkodliwe ruchy nie tylko w kierunku poziomym, ale i pionowym, przy obliczaniu przeciwciężarów dla kół pociągowych, i znalazł, że te ostatnie ruchy, są najzgubniejsze w czasie ruchu parowozu. Ivon Villarceau, Théorie de la stabilité des machines locomotives en mouvement. Résal, Note sur la stabilité
| Przewod. dla mech. | 18 |
