Strona:Przygody Alinki w Krainie Cudów.djvu/30

 Przyczem całe zasapane towarzystwo obstąpiło go nanowo pytając:
 — Kto wygrał?
 Dront na razie nie mógł znaleźć odpowiedzi i przez chwilę panowała cisza. Wreszcie rzekł.
 — Wszyscy wygrali i wszyscy otrzymają nagrody!
 — A kto je będzie rozdawał? — zapytał chór głosów.
 — Naturalnie, że ona — odparł dront, wskazując na Alinkę. I cała kompanja otoczyła dziewczynkę, wołając bezładnie:
 — Nagrody, nagrody!
 Alinka była w kłopocie, co czynić, sięgnęła więc do kieszeni, przypomniawszy sobie iż rano włożyła tam pudełeczko z cukierkami. Na szczęście słona woda nie dostała się do nich, więc podzieliła słodycze pomiędzy towarzystwo. Dziwnym zbiegiem okoliczności dla każdego starczyło po jednej sztuce.
 — Ale i Alinka powinna otrzymać jakąś nagrodę — odezwała się mysz.
 — Bezwątpienia — dodał dront poważnie.
 — Czy nie masz jeszcze czego w kieszeni? — zapytał ptak, zwracając się do dziewczynki.
 — Mam jedynie naparstek — rzekła Alinka zasmucona.