Strona:Przygody Alinki w Krainie Cudów.djvu/96

 — Kręcenie się i dokazywanie — wyliczało zwierzę — poza tem różne działy arytmetyki: udawanie, nieuważanie, brzydzenie i durzenie.
 — Nigdy nie słyszałam o brzydzeniu — odważyła się wtrącić Alinka — co to jest?
 Gryf ze zdziwienia podniósł obie łapy do góry.
 — Nie słyszałaś o brzydzeniu! — zawołał. — Wszak wiesz co to znaczy upiększanie, nieprawda?
 — No tak — przyznała Alinka — to znaczy coś uczynić piękniejszem.
 — A więc — konkludował Gryf — jeżeli nie pojmujesz co oznacza brzydzenie, jesteś prostaczką i tyle!
 Ponieważ dziewczynka nie miała odwagi pytać się więcej, rzekła zatem, zwracając się do żółwiozwierza:
 — Iluż was było w szkole?
 — Z początku dziesięciu, potem codzień jeden ubywał.
 — Więc w końcu nie było żadnego? A cóż na to mówili nauczyciele?
 — Mówili, że trudno nauczyć cielę, więc sami do siebie gadali.
 — Czegóż uczono was jeszcze?
 — No dosyć już o lekcjach, przyjacielu — przerwał gryf — ty sam nie wiesz czego wogóle