Strona:Pułkownikówna Tom 2 (Kraszewski).djvu/83

uczyni łatwiejszą do wyjścia za mąż, a osierocenie i potrzeba opieki gotowe ślub, któremu on chciał przeszkodzić — przyspieszyć. A że wszystko i zawsze brał ze złej strony, zachmurzył się, dowiadując o złem zdrowiu Borkowskiéj.
 — Powieźli ją, słyszę, ledwie żywą do Pacewicz... ut fertur, dla tego, że w parafii obok męża chciała być pochowaną — dodał braciszek.
 — A dlaczegoż ma zaraz koniecznie umierać! — wybuchnął Iwanowski. — Baba zdrowa, żółć się, jéj tylko zburzyła...
 — Szreter źle inauguruje! — mówił Prokop.
 — Bo to z pozwoleniem d... — mruknął Iwanowski. — A zaraz ma umierać!
 — Bogdajby żyła w najdłuższe lata — odparł bernardyn — my jéj tego życzymy szczerze i modlim się aby ją Pan Bóg przy życiu utrzymał.
 Iwanowski, nim podano mięso, krajał chleb niecierpliwie, zadumany posępnie.
 — Nie byłeś jegomość w Pacewiczach?
 — Owszem, na folwarku byłem, bo we dworze trudno mi się naprzykrzać gdy jest chora.
 — Leży? — zapytał horodniczy.
 — I deliruje — rzekł bernardyn.
 — Powinni byli posłać po innego doktora... Szreter do niczego.
 — Był z Nieświeża...
 — No, i cóż?
 — Także źle wróży. —
 Horodniczemu pytania twarda sztuka mięsa