Strona:R. Henryk Savage - Moja oficjalna żona.djvu/43

Po szybkiem pożegnaniu zaczęliśmy się już posuwać, a rozkochany Moskal rzucił jeszcze za nami:
 — Nie zapomnę napewno o „Hôtel de l'Europe“.
 — Jakto, piękna moja uwodzicielko? — spytałem ze śmiechem. — Czemuż „Hôtel de l'Europe“, skoro ja zamieszkam u krewnego, Konstantyna Weleckiego, przy bulwarze Angielskim nr. 5!
 To rzekłszy, uszczypnąłem ją w ramię, rozradowany wielce, żem się pozbył nakoniec starego pułkownika i że jesteśmy sami.
 — Czy pan jest spokrewniony ze znakomitą rodziną Weleckich? — spytała w zadumie, nie zwróciwszy jakoś uwagi na uszczypnięcie.
 — Tak jest, przez małżeństwo.
 — To się może przydać... — rzuciła pani Gaines gwałtownie, ale urwawszy nagle, wykrzyknęła: — Jakże dobrze, że pozbyliśmy się nareszcie starego, wstrętnego Moskala i jesteśmy sami!
 Powiedziała to z takiem zadowoleniem, że pobłogosławiłem chwilę naszego spotkania, szepcząc:
 — Czyż to nie szczęście, że Dick pojechał przodem i zostawił panią bez paszportu.
 — Pst! Przychodzi konduktor zapalić światło! — odrzekła, kładąc palec na ustach, po-