Strona:Rabindranath Tagore-Sadhana.djvu/302

Ta strona została przepisana.

Czytając wyrazy indyjskie (o ile nie są podane w pisowni polskiej, co łatwo poznać) trzeba pamiętać, że: kreska nad samogłoską jest znakiem długości; ṛ jest samogłoską (jak np. w czeskiem: prst), ḷ również; c=cz, j=dż, v=l. v=w, s=sz; h nie jest nigdy nieme, więc mówić wyraźnie brahman, a nie braman. Innych znaczków można nie uwzqlędniać.
Ważniejsze skrócenia:
up. — upaniṣad
Kāṭh. — Kāṭhaka
Chānd, — Chāndōqya
Tāitt, — Tāittirīya
Bṛhadār. — Bṛhadāraṇyaka
Muṇḍ. — Muṇḍaka
Śvēt. — Śvētāśvatara