Strona:Rabindranath Tagore - Gora.djvu/482

 — Nie! — ozwała się Sucharita wyniośle.
 Harimohini nieco zbił z pantałyku ów ton wyniosły oraz stanowczość, wyrażająca się w tem : „Nie!“
 — więc jęła zachodzić z partesów:
 — Zresztą... dobrze! nic się nie stanie, nawet choćbyś mu się nie pokazała! Nie jest rzeczą konieczną, że byście mieli widzieć się z sobą; jednak Kailash jest młodzieńcem nowoczesnym, dobrze wychowanym i wykształconym — nie zna on, jak i ty, względów na nic — mówił, że chciałby zobaczyć narzeczoną na własne oczy. Ponieważ zaś ty ukazujesz się wszystkim na widoku publicznym, powiedziałam, że co do tego nie będzie żadnej trudności i któregoś dnia ułatwię wam spotkanie. Lecz jeżeli się wstydzisz, to cóż to ma do rzeczy, że on ciebie nie zobaczy?
 Poczem zaczęła się rozpływać nad jego niepospolitem wykształceniem: jak to on jednem pociągnięciem pióra zadał bobu pocztmistrzowi wiejskiemu i jak to za każdym razem, gdy ktoś z okolicznych siół uwikłał się w proces lub miał ułożyć podanie, nie przedsiębrano ani jednego kroku bez zasięgnięcia rady Kailasha. O jego charakterze i przymiotach duszy zbyteczna byłoby nawet wiele mówić. Po śmierci pierwszej żony nie pragnął wstępować powtórnie w związki małżeńskie i pomimo ustawicznych próśb przyjaciół i krewnych wolał być posłuszny zleceniom swoich gurusów. Harimohini niemało się nakłopotała, by nakłonił ucha na niniejszą propozycję. Myślicie, że chciał słuchać? A nadto jakaż to świetna rodzina! I jakiem poważaniem cieszy się wśród społeczeństwa!
 Atoli Sucharita bynajmniej nie życzyła sobie być przyczyną umniejszenia tego szacunku, ani też nie szukała samolubnie własnej sławy. Co więcej, gdyby się tak złożyło, że społeczeństwo hinduskie nie mogłoby jej przyjąć w swe grono, zdawała sobie jasno sprawę, że wcaleby się o to nie obraziła. Ta nierozsądna dziewczyna zupełnie była niezdolna pojąć, że uzyskanie zgody Kailasha na to małżeństwo po tylu mozolnych zabiegach stanowiło dla niej zaszczyt nielada — naodwrót, zdawała się poczytywać to za zniewagę. Hari-