Strona:Rabindranath Tagore - Ogrodnik (tłum. Kasprowicz).djvu/39

Ta strona została przepisana.

„BIORĘ LI TO, CO MI DOSTAJE się z rąk twoich chętnych, nie żebrzę o nic więcej.“
„Tak, tak, znam cię, skromny żebraku, żebrzesz o wszystko, co tylko człowiek posiada.“

∗             ∗

„Jest‑li dla mnie kwiat zabłąkany, nosić go będę w sercu.“
„A jeśli ma on i kolce?“
„Zniosę i to.“
„Tak, tak, znam cię, skromny żebraku, żebrzesz o wszystko, co tylko człowiek posiada.“

∗             ∗

„Gdybyś raz tylko miłujące oczy podniosła ku memu obliczu, osłodziło by to me życie aż po za śmierć.“
„Lecz gdybym miała srogie tylko spojrzenia?“
„O niechże przeszywają me serce.“
„Tak, tak, znam cię, skromny żebraku, żebrzesz o wszystko, co tylko człowiek posiada.“