Ta strona została uwierzytelniona.
12.
Wiem, wiem już — wszystko tutaj jest miłością,
O, najmilejszy mej miłości Panie!
Światła złotego na liściach pląsanie,
Chmurki, płynące nieba wysokością,
I wietrzyk ranny, który zmiłościwa
Pieszczotą pomną me czoło opływa.
Światło poranka zalało me skronie:
To Twe poselstwo do mnie poprzez błonie —
Lico Twe chyli się z niebios przezroczy,
Oczy Twe z góry patrzą w moje oczy,
A moje serce, święty wiążąc ślub,
Już rozmodlone dotyka Twych stóp.
