Ta strona została uwierzytelniona.
16.[1]
Przyszli, gdy dzień był, i rzekli nieśmiało:
„Chcemy izdebkę tylko zająć małą,
Boga twojego uczcić z tobą blaski,
Wziąć kornie tylko nasz dział Jego łaski“.
Rzekli — i w domu moim, na mej ziemi,
W kątku zasiedli, potulni i niemi.
Ale — gdy przyszła noc, — jak nawałnicy
Łoskot, wtargnęli do mojej świątnicy
I pochwycili, jak czerń jaka wraża,
Ofiary Boga mojego z ołtarza.
- ↑ Ze stosunków angielsko-indyjskich.
(Przyp. tłom).
