Strona:Rozmaitości i powiastki Jana Lama.pdf/108

Władysław książę Opolski, a później w 15 Swidrygiełło. Władysław Jagiełło darował ją arcybiskupom, gościła wszystkich jego następców na tronie w swoich murach, a król Michał umarł w niej, w sali, w której do niedawna stała prasa drukarska p. Poremby. Narożny dom pod l. 10 był własnością Lubomirskich. Kamienica pod l. 11 zwała się Gazlerowska, miasto nabyło ją i wydzierżawiło pod warunkiem, że dzierżawca musiał trzymać w pogotowiu pierwsze piątro na przyjęcie znakomitych, osób, odwidzających Lwów, i stajnie dla ich koni. W tej samej połaci rynku pod l. 12 była kamienica Justa Glatza, pod l. 15 kamienica Mistrz-Szymonowska. Mistrz, Szymon handlował starem winem i małmazją, kupiono, od niego spory zapas tego napitku na przyjęcie Jana Zamojskiego w r. 1582. Syn jego Szymon Szymonowicz, poetycznej pamięci, sprzedał kamienicę ojcowską r. 1609, za 5500 złp. sukiennikowi Wawrzyńcowi Schmidow. Pod l. 14, tuż obok, mieścił się konsulat wenecki, a pod l. 16 w domu podówczas Handlowskim, jezuici ulokowali się byli, nim miasto po długim oporze pozwoliło im postawić klasztor w obrębie murów. Pod l. 18 kamienica Guttera, gdzie mieszkał swojego czasu Mikołaj Herburt z Fulsztyna. Kamienica Lewakowskiego narożna (gdzie sklep Brühla) była własnością Jana Scholza, koło niej pod l. 24 kamienica Fanrbachowska. dziś p. Reissa, a pod l. 25 kamienica Hepnerow, dziś p. Milikowskiego. Na drugim rogu tej połaci rynku, gdzie kamienica pod l. 32 stały dwie: jedna Melchiora Scholza Wolfowicza, a druga narożna, później z tam tą złączona, zwana najpierw Urbanowską, później kupiona przez Stancla Scholza, przeszła w drugiej połowie 17 wieku na własność Złotorowiczów, a w 18 kupili ją Wilczkowie, od których nabył ją śp. Towarnicki. Właściwą atoli siedzibą odwie-