Awarja — strata poniesiona przez okręt.
Bakier — bakort — lewy bok statku.
Bliza — latarnia morska, sygnał świetliskowy.
Buja — boja — zdala widoczny pław na wodzie, oznaczający kierunek jazdy lub miejsce zapuszczenia kotwicy.
Bukszpir — przedłużenie bukszprytu czyli skośnego masztu na przodzie okrętu, służące do rozpinania kliwrów. (żag. klinowych).
Bum — podbieg — drążek żaglowy.
Buksy — nieprzemakalne spodnie rybackie.
Cumownica — pal lub boja, do których cumuje się czyli przymocowuje na brzegu wzgl. osadza w miejscu okręty.
Depka — wąski pas wody głębokiej między mieliznami.
Doka — gęsta mgła na wodzie.
Dolban — krawędź burty łodzi, gdzie osadza się dulki wioseł.
Dryfować — być poniesionym przez wiatr lub prąd morski w bok od kierunku jazdy.
Fansznur — tryska — sznur do podciągania bandery.
Fokmaszt — maszt przedni; analogicznie: fokżagiel.
Galarda — wzniesienie na przodzie okrętu, mieszczące kwaterę czeladzi okrętowej; kasztel przedni.
Galjon — rzeźba zdobiąca przód statku.
Gary — liny do manewrowania żaglami (też brasy).
Gawełek — rączka koła sterowego.
Gorcyl — lina do podciągania żagla na reję.
Grotmaszt — maszt środkowy okrętu; analogicznie: grotżagiel.
Gwiździel — pływająca syrena, ostrzegająca statki.
Hak — ławica piaskowa.
Strona:Rudyard Kipling - Kapitanowie zuchy.djvu/299
Ta strona została skorygowana.
OBJAŚNIENIE
wyrazów żeglarskich i rybackich.
