Strona:Rus Jarema Kusztelan - Ks. Patron Augustyn Szamarzewski.pdf/144

1877-ym przychodzi między nim a Radą Nadzorczą, ale nie Zarządem, do konfliktu z powodu niebardzo oględnego wystąpienia Patrona przeciwko Radzie Nadzorczej. Gdy jednakże skład Rady Nadzorczej z powodu wewnętrznych zatargów przekształca się, wywiązuje się między Patronem a Radą Nadzorczą i Zarządem Spółki, dawna łączność, tem ściślejsza, że tak prezes Rady Nadzorczej jak dyrektor Spółki zasiadają w Komitecie. Wówczas tworzy Patron wraz z tymi przedstawicielami Spółki Poznańskiej zespół w zasadniczych sprawach zgodnie postępujący, a pozostający coraz częściej w opozycji do prezesa Komitetu. Gdy z przyczynienia się tego zespołu wytwarza się u dołu ruch spółkowy na szerszych podstawach, Patron, nie tracąc styczności z innemi Spółkami, łączy się przedewszystkiem z przedstawicielami Spółki Poznańskiej i razem z nimi przeprowadza pierwszą reformę Ustaw związkowych. Gdy zaś w następstwie zmiany Ustaw powstaje pod przewodem Spółki Poznańskiej dalsza myśl reformy związkowej, myśl dotycząca materjalnej strony Związku, decyzja w tej sprawie przypada Patronowi. Szamarzewski miał teraz rozstrzygać, czy w łączności ze Spółką Poznańską dalej ma pracować nad reformą i w szczególności Bank Związku do życia powołać wbrew woli prezesa Komitetu, czyli też, skłaniając się do zdania prezesa, sprawę Banku Związku, jeżeli nie udaremnić, to przynajmniej odwlec znowu na lat kilka…
 Sytuacja, w jakiej znalazł się Patron była trudna, z pewnością najtrudniejsza, z jaką się spotkać miał w czasie swego Patronatu. Bo z jednej strony był Szamarzewski zdecydowanym zwolennikiem nowej centrali spółkowej od dawna, z drugiej nie robił sobie iluzji co do „niepokonanych” trudności, z jakiemi spotkać się musiał w przeprowadzeniu tej zbawiennej myśli.
 Szamarzewski był zwolennikiem nowej centrali i od dawna marzył o banku związkowym, któryby choć w czę-