Strona:Rus Jarema Kusztelan - Ks. Patron Augustyn Szamarzewski.pdf/180

Związek z Patronem na czele uważać za otwartą, wobec czego postanowiono zająć się niebawem zredagowaniem odnośnego projektu. Zanim zdołano się zebrać na drugie posiedzenie, gdy oto nagła śmierć przecięła pasmo żywota ks. Szamarzewskiego. Wobec tego zadanie przeprowadzenia ostatniej fazy reformy związkowej przypaść miało w udziale następcy tegoż, ks. Patronowi Wawrzyniakowi.
 Aczkolwiek zakończenie tego dzieła spółkowego wychodzi poza kres działalności ks. Szamarzewskiego, wszakże celem zaokrąglenia poglądu na całość sprawy związkowej, której faza ostateczna jest wynikiem długoletniego rozwoju z czasów Patronatu Szamarzewskiego, przedstawimy w krótkości przebieg ostatecznej reorganizacji związkowej. Patrząc na gmach związkowy, jaki stanął w swem ukończeniu, tem snadniej pójdzie nam poznać tendencję myśli Szamarzewskiego w całej jego osnowie i rozciągłości, oraz należycie odważyć znaczenie tego dzieła, którego uwieńczenie jest wielką zasługą ks. Wawrzyniaka.
 W toku opisu działania ks. Szamarzewskiego spotkaliśmy się nieraz ze Spółką Śremską a jej przedstawicielem, ks. Wawrzyniakiem. Należąc do najstarszych i najruchliwszych spółkowców, zwrócił ks. Wawrzyniak wcześnie uwagę na siebie pracą swą, tak spółkową w szczególe, jak społeczną w ogóle. Poza ograniczonem kołem Spółki Śremskiej, która przedstawia właściwy teren jego działalności społecznej, pracuje ks. Wawrzyniak w Towarzystwach Przemysłowych, gdzie wybił się na szersze pole działania jako członek Rady Przemysłowej, a zwłaszcza jako Patron Towarzystw Przemysłowych. Pod ożywczem działaniem Patronatu ks. Wawrzyniaka, Towarzystwa Przemysłowe, wiodące żywot suchotniczy, budzą się do nowego życia. Podczas krótkiego urzędowania ks. Wawrzyniaka (r. 1877/8) po-