Strona:Rus Jarema Kusztelan - Ks. Patron Augustyn Szamarzewski.pdf/181

wstaje wśród Towarzystw Przemysłowych ruch niebywały, a sprawozdania ich z tego czasu świadczą o niestrudzonej gorliwości i skrzętności patronackiej ks. Wawrzyniaka. Spowodowany przez swą władzę zwierzchnią do zaniechania czynności patronackich, złożył ks. Wawrzyniak swój urząd. Ale dając się poznać z tej strony w sposób tak dodatni i korzystny, ustępował z życzeniami, „aby pomyślniejsze warunki dozwoliły złączyć się znowu z nim jako przewodnikiem w pracach społecznych“. Na razie atoli nie pozostało mu nic innego, jak wrócić do swej pracy spółkowej i społecznej w Śremie. Tu, pielęgnując pilnie i gorliwie stosunek Spółki Śremskiej do Patrona, ks. Szamarzewskiego, bierze ks. Wawrzyniak wybitny udział, jakeśmy widzieli, w ruchu spółkowym, poczynającym się z rokiem 1882-im, a skierowanym przeważnie ku reformie organizacji związkowej. Dążąc do zaprowadzenia w Związku stałych rewizji spółkowych, które uważał za naczelne zadanie Patrona, obstawał zawsze przy wprowadzeniu organizacji związkowej z ramienia Patrona a nie Komitetu. Gdy jednak Komitet ze zgodą Patrona Szamarzewskiego przedstawił Sejmikowi projekt reformy związkowej z pominięciem zupełnem Patronatu i Patrona, odrzuca Wawrzyniak ze zgodą Szamarzewskiego, jako referent odnośnej komisji, Ustawy wypracowane przez Łyskowskiego i podaje główne zasady reformy związkowej, jakie należało przeprowadzić wedle żądania Spółek. Wówczas uratował ks. Wawrzyniak pierwszy raz instytucję Patronatu. Zmiana Ustaw idzie tedy w kierunku myśli, reprezentowanej przez Wawrzyniaka, poczem powstaje instytucja rewizorów pod kierownictwem Patrona. Gdy jednakże instytucja rewizorów w praktyce nie wydaje spodziewanych owoców i myśl reformy Związku za pomocą stworzenia nowej centrali spółkowej bierze górę, należy ks. Wawrzyniak do jej zwolenników, co zrazu sceptycznie zapatry-