nam państwowości, wśród obcego absolutyzmu, ta nasza „Rzeczpospolita“, która, jako myśl przewodnia polityki wewnętrznej, poczęła się w duchu Marcinkowskiego i odtąd, podczas długich lat znojnej i ciężkiej walki z żywiołem obcym, pod hasłem pracy społecznej i gospodarczej, rozwijała się i dążyła celowo do zorganizowania narodu we własnych, rodzimych instytucjach społecznych, gospodarczych i oświatowych.
Działalność Marcinkowskiego znalazła swój wyraz namacalny przedewszystkiem w dwóch ogólnie znanych, a przezeń założonych instytucjach, t. j. w Bazarze i w Towarzystwie Pomocy Naukowej.
Bazar został zawiązany dnia 26. czerwca 1838 roku. Marcinkowski, złączywszy się z ziemianami i kupcami, zebrał 86 tysięcy talarów, kupił grunt w głównej części dzielnicy miasta, przy ul. Nowej, i wybudował okazały gmach, znany dziś wszystkim jako Bazar. Pod tą nazwą powstał więc znany hotel we formie zwykłej spółki kapitalistycznej, która jednakże, według intencji Marcinkowskiego, służyć miała jako podstawa do dźwignięcia u nas rodzimego przemysłu i rolnictwa. Na podstawie finansowej spółki Bazarowej z biegiem czasu powstawać miały różne instytucje: szkoła rolnicza i bank chłopski, czyli włościański; tu, w składach Bazarowych, miały się gromadzić