zaszczyt sercu człowieka, gdy z serca jego potrzeba płynie, ale zarazem łączmy się w stowarzyszeniach, bo co jeden nie zrobi, dziesięciu zrobi, czego dziesięciu nie zrobi, stu dokaże, a z tego połączenia nietylko korzyść powszechnego dobra, ale jest zysk dla stowarzyszonych“.
Drugą rozprawę napisał Karol Libelt dwadzieścia lat później, poświęcając ją szczegółowemu badaniu rozmaitych form asocjacji, pod napisem: „Koalicja kapitału i pracy“. Poznań 1868 r. Rozprawę tę Libelt poświęca Dr. Hipolitowi Cegielskiemu, zasłużonemu prezesowi Towarzystwa Centralnego dla Wielkiego Księstwa Poznańskiego, właścicielowi pierwszej w Księstwie fabryki wyrobów maszyn rolniczych, współzałożycielowi najstarszej naszej spółki Banku Przemysłowców w Poznaniu. Pracę swą dzieli na trzy części. W pierwszej omawia znaczenie kapitału i pracy. W drugiej przedstawia praktyczne skutki koalicji kapitału i pracy przemysłowej, wreszcie koalicję kapitałów i pracy gospodarczej.
Dążnością Libelta jest, aby lud, emigrujący zagranicę, zatrzymać w kraju i przypuścić go do współwłasności całego gospodarstwa zapomocą trwałych spółek gospodarczych. Nie chce on ziemi kolonizować przez odstępowanie w drodze parcelacji, ale chce ją zmienić na własność spółkową na podstawie nowego prawa spółkowego. W rzeczy samej Libelt, uważając myśl koalizacyjnych instytucyj go-
Strona:Rus Jarema Kusztelan - Rodowód spółek ludowych.pdf/31
Ta strona została przepisana.
